Doğanlı köyü sakinleri bölgemizdeki her köy gibi 90 lı yıllarda kötü travmaylarla sosyolojik göç sonucunda Uzundere (Ertuş) beldesinden zorunlu(zaruri) olarak Çukurca(Çelé) ile Hakkari(Colemérg) arasında olan Doğanlı mevkiine yerleşmişlerdir. Birkaç yıl burada yaşayan bu köy sakinleri,2002’de kentimizin Kamışlı(Sinava) ya yakın bir yere yerleşip buraya Doğanlı ismini vermişlerdir.
2002 yılında buraya göç etmek zorunda kalan bu köy 200 hane ve yaklaşık 1200 nüfusa sahiptir. Bu denli nüfusa sahip bir yerleşim biriminin içme suyu çilesinden kaynaklı bu trajik yaşamın yetki hizmet ve toplum muhakemesi serüvenine isterseniz hep birlikte bakalım.
Bu insanlar 2002 de buraya göç ettiklerinde ben henüz çocukluk yıllarımı yaşıyordum, o anılar içerisinde ara sıra köye uğrarken erkekler, kadınlar, hata yaşlı insanlar su bidonları ve sürahilerle metrelerce uzaklıktaki su kuyu ve çeşmelerinden elleri ve kimi zamanda sırtlarının üstünde evlerine içme suyu götürerek bu çileyi en derin şekilde yaşıyorlardı.Geverin o bildiğimiz meşhur kış şartlarında ise bu çile daha da kötü b,ir hal alıyordu,Zaman geçtikçe bu trajik yaşam serüvenine çare bulmak için köy muhtarı ve büyükleri her ne kadar yetkili mercilere dertlerini götürmüşlerse de çeşitli oyalama taktikleri ile bu derde hiçbir şekilde çare olunamamış sorun sürüncemede bırakılmıştır.
Bizler bu sorunun sadece yetki ve hizmet kısmını düşünürken ileri yıllarda bu çetrefilli yaşama bu seferde komşu köyler kaynak vermiyoruz buna izin vermeyiz gibi son derece talihsiz beyanlarla karşı çıkılarak sorunu iyice çıkmaza sokmuşlardır. Yine bunlar yaşanırken doğanlı köyü sakinleri gerek komşu köylerle gerekse yetkililerle sorunun çözümü adına defalarca girişimlerde bulunmuşlarsa da, yapılan girişimlerin tümü sonuçsuz kalmıştır. Bu soruna ufak merhem olmak adına köyün hemen girişine kurulan bir su deposu,bırakın ihtiyaçları karşılamayı içme sorununu dahi çözememiştir.
Peki yayla suları ile beslenen Mérgezer, Alekanan, Kaniya cınan gibi birçok su kaynağına sahip olan Gever kentimizin bu sorunun çözümünün neresinde diye sorarsanız?
Siz değerli okuyucularıma söyleyeyim: Bu mübarek Ramazan ayında Daha 3 gün önce köye iftara davetliydik ezana 2 saatten az bir süre vardı servis yolcu sayısının 2 katı damacana ile doluydu, Befircan köyünde durduk bir su çeşmesinden bu damacanaları doldurana kadar ezan okunda yani 13 yıl önce bu çile ne ise şimdi de aynen devam ediyor. Peki ne değişmiş diye sorarsanız? Değişen tek şey su bidonları ve sürahilerin yerine damacanaların olmasıdır
Yardımlaşma, dayanışma, misafirperverliği ile dünyaya nam salmış halkımın değerli insanları: Müsaadenizle bazen unuttuğumuz Empati kültürü ve duyarsızlığımıza yönelik 4 soru sormama izin verin.
1.kentimin bütün insanlarına soruyorum: kendi memleketi içerisinde yerinden başka bir yere zorunlu göç eden insanlarımızın bu trajediyi yaşamalarına seyirci kalmak etik midir?
2.içme suyunun vermesine karşı çıkan komşu köylerin insanlarına soruyorum: Doğanlı köyü insanlarının yerinde siz olsaydınız acaba doğanlı köyü insanları size böyle davranır mıydı? veya siz ne yapardınız?
3.yine komşu köylerde oturan değerli insanlarımıza sormak istiyorum: Allahın yeryüzünde insanların temel ihtiyacı için var ettiği bu güzel nimete sahiplenmek komşusuna kardeşine gitmesine engel olmak hangi kitapta yazıyor veya bu hakkı nerden alıyorsunuz?
4. kentin bütün yetkili mercilerinde yer alan insanlarımıza sormak istiyorum: 13 yıldır bu kadar makul bir şekilde sorunun çözümü adına aradık kapı bırakmayarak size gelen bu köyün yetkili insanları eğer farklı bir şekilde sorunun çözümünü isteselerdi acaba bu sorun aynı olur muydu? veya bu sorunun çözümü adına çözümün neresindesiniz?
Evet yıllardır çözülemeyerek vahim bir hal alan bu sorunun çözümsüzlüğünde rol alan ve bu sorunu bugüne dek oyalaya getiren herkese sesleniyorum: Gelin kendimizi bir özeleştiriye tabii tutalım nerde bir haksızlık bir eksiklik varsa gelin elimizi taşın altına koyalım ve birlik
beraberlik içerisinde DOĞANLI KÖYÜNE acilen İÇME SUYU götürelim, İnsanlık görevimizi hep birlikte yerine getirmek dileğiyle…
Saygı ve sevgilerimle…
