Güneşimi özledim…

Bazen her şey sabır doruklarını aşar ve akışına bıraktığın çoktan seni unutmuş bile.

Güneşimi özledim…
 NAZMİ TOKTAMIŞ-YÜKSEKOVA GÜNCEL

Hüznün hakim olduğu değil iki büklüm olduğu bir sabah dilerken karanlığa teslim olmak nedir cümlenin her zerresinin feda edildiği bir metin bu hep güzelliğin temaşa edildiği bir dizi...

Şimdi dile kolay yürek yangınlarının söndürüldüğü bir zamanın hatırlanması ve geceden kalma hayatların sabahı bulması...

Hep kendini sorgularsın kitaba alınmış cümleler ile hep noktayı koyduğun vakit biter zannettiğin yeni bir başlangıcın eşiğinde gibi bir zamanı işaret ederek hem yaşayan hem yaşatan edasıyla ölüme meydan okur en sessiz harflerle...

Uzak dur hayatın içinden güzelliğin çalındığı ve dokunma benim yarama bırak kanasın durmaksızın inceden niceye ibret bir hal ile...

Güneşimi özledim hani bir sabah bizi bulacak edasıyla heyecanın bir başka penceresinden yalnızlığın terk edişini seyrederken...

Hani bir baş vardır bin ağrı ve çekilir çok zamanlar hep çile misali günlerin bile aşıldığı bir illet

Hem keder denizine daldırır hem de çekilmez bir hal olur bir zillet...

Bugün yüreğim buruk, bugün gözlerim dolu ve hasretin sardığı bir acı devam etmekte,

Dalgalar vurur gibi yüreğimde bir sancı ve dillere destan bir lahza ayrılık kokuyor sanki veda ederken,

Yalnızlığına terk edilen gibi hep sevgiye muhtaç bir şekilde hoşçakalın diyerek…

Güncelleme Tarihi: 01 Temmuz 2016, 15:21
YORUM EKLE
SIRADAKİ HABER