23 Ekim saat 13:41"de zaman Van ve çevresi için durdu. Ancak bir şey yerinde durmadı: O da yaşadığım kent ev ve iş yerleri yerinde durmadı. Yıkılırken hayallerimizi, umutlarımızı, birikimlerimizi ve daha nicelerini de yıktı geçti. Van"da yıkılan binalar ve belki en önemlisi insanların ruhundaki yıkım uzun bir süre tamir edilemez yaralarla doldu.
Erciş yerle bir olurken, Medyadan yansıyanlarla deprem bölgesindeki var olan durum arasında bir uçurum vardı. Koordine edememek denilen kavramı gördüm. Çadır için birbirini ezenleri gördüm. Geceleri hayalet şehre dönüşen Van"ı gördüm. Başbakanın hemen gelişini gördüm ve taktir ettim ama eksikliklerin bitmediğine şahit oldum. Selahattin Demirtaş, Gültan Kışanak ve diğer BDP"liler geldi. Kemal Kılıçdaroğlu geldi.
Van"da bir felaket oldu, ama birileri siyaset yapmaktan geri durmadı. Valilik bir şekilde Belediye"yi işin içine sokmadı, tespitleri yapıldı. Bunda ki gaye belediyenin halkın gözünde prim yapmasını engellemekti belki de. Sanırım gün didişme zamanı değildi.
Van hızla ve durmadan boşaldı ve hala devam ediyor. Buna nedense kimse ses çıkarmıyor. Şimdiye kadar Türkiye "deki depremlere bakın, tahliye olduğuna şahit olamazsınız. Ama bu kent boşalıyor. 80 İl"in sosyal tesisleri Vanlılara açılacağına, çözüm neden Van"da düşünülmüyor?
Bu gün Vanlı aileler bağlarından kopmuş ve dağılmış durumdadır. Anne-baba ayrı bir kentte çocuklar, eğitim için ayrı bir kente gönderilmiş. Bu mu sosyal devlet yada aileyi koruma çabası? Bu kültürel bağların sosyolojik olarak zayıflatılmasıdır.
Hatırlarsak Rize de sel felaketi olmuş ve Afet bölgesi ilan edilmişti. Ama Van için aynı alicenaplık düşünülmedi. Belki de bir bakanın ifadesi ile afet ilan edelim de Belediye üç katı kadar para mı alsın?. Zihniyet bu olunca çekeceğimiz çok dert uğrayacağımız çok fırın var demektir. Afet ilan edilirse ne olur? Net söyleyelim ki bunda, Vanlıların maddi zararlarının ortadan kaldırılması anlamına gelir.Bu ısrarla esirgeniyor. Ama belki de Van, Karadeniz de bir yerde olsaydı şimdi afet bölgesi olmuştu.
Türkiye"nin Van"a yaptığı yardım (buna Suudilerin 50, Barzani"nin 1 milyon doları da dahil) Somali"ye yaptığı yardım kadardır. Bu mu hassasiyetlerimiz, bu mu kardeşliğimiz şimdi? Somali "ye yapılan yardımları eleştirmek aklımın ucundan bile geçmez, ama ister istemez insanın aklında bu terazi geçer.
Eğitim de içler acısı bir durum var. Merkez de okulların tam olarak ne zaman açılacağı belli değil. Açılsa bile nasıl açılacak, nerede açılacak belli değil. Öğretmenler nerede kalacak belli değil. Çıkıp vatandaşı bilgilendiren de yok. Dostlar pazarda görsün hesabı okulu açtım oldu ile olmaz bu işler.
İnsanlar tedirgin ve korku içinde. Bir bilim kurulu çıkıp depremle ilgili insanları bilgilendirmelidir. Şuan insanlarımız üfürükçüler ile yalancılara emanet olmuş. Hırsızlar almış başını gitmiş, geceleri Van, silah sesleri ile yankılanıyor. Neden? Çünkü bu kentin güvenliğe ihtiyacı var da ondan.
